Het duivelse karakter van de nazi’s kwam nergens meer naar voren dan in de behandeling van sommige bevolkingsgroepen als minderwaardige mensen: vooral Joden, Roma en Sinti, Jehova’s getuigen, homoseksuele mannen en gehandicapten. Veel dorpen en steden in Overijssel kenden een Joodse gemeenschap. Het overgrote deel van deze medebewoners heeft de oorlog niet overleefd. Gelukkig sommigen wel. Eén van hen was de kleine Joodse Ben Noach, hij zat op de zolder van een huis op de Sweelinckstraat 11 in Deventer. Samen met zijn vader, zijn moeder, zijn zusje Roberta en zo’n tien andere Joodse onderduikers. Een benauwde schuilplek op maar vijftig meter afstand van het eigen huis van de Noachs’s aan de Reinckenstraat.
Jodenvervolging in Deventer
Deventer
Vandaag staat in het teken van de slag om Deventer. De bevrijding van de IJsselstad begint moeizaam. Bij het optrekken van de mist in de vroege ochtend blijkt de Canadese voorhoede in Schalkhaar ingesloten te zijn door een Duits tegenoffensief. Door heldhaftig optreden weten de Canadezen de aanval af te slaan. Ze schieten mortieren af op de vijand, die zo dicht genaderd is, dat de granaatscherven hen zelf om de oren vliegen. Vanwege de tegenstand ten zuiden van de stad en beschietingen vanaf de overkant van de IJssel, zijn de Canadezen de afgelopen dag eerst om Deventer heengetrokken. De aanval op de stad wordt nu vanuit het noordoosten ingezet. Een tankgracht vormt de belangrijkste Duitse verdedigingslinie. Met hulp van vlammenwerpers weten de Canadezen de Duitsers te verdrijven. Veel Duitsers vluchten de IJssel over, waarna de stad spoedig bevrijd wordt. ‘We hadden meer moeite om door de feestvierende burgers te komen dan we moeite hadden van de vijand’ aldus een Canadese kapitein. Door Duitse granaatbeschietingen vallen verschillende doden en gewonden onder de bevolking. Alleen aan de Diepenveenseweg worden al twaalf mensen dodelijk getroffen. Vlak voor de bevrijding voltrekt zich nog een groot drama in de stad. Leden van de Deventer knokploeg bewaken de zuidelijke entree tot de stad, vanwaar de bevrijding verwacht wordt. Na ontdekking volgt een vuurgevecht waarbij twee verzetsmannen sneuvelen. Vijf gevangenen KP-ers worden standrechtelijk doodgeschoten. Een Duitser die weigert aan de executie deel te nemen, krijgt ook de kogel.
